tel. 694 735 555 
A&A Medycyna Estetyczna i Kosmetologia w Białymstoku jest Kliniką, w której leczy się łuszczycę skóry głowy.
Leczenie łuszczycy skóry głowy to sposób na jedną z najbardziej uciążliwych postaci łuszczycy. Jest to przewlekła choroba autoimmunologiczna. Oznacza to, że organizm zaczyna atakować własne tkanki. Cechą charakterystyczną łuszczycy jest tzw. „fenomen Koebnera”. Polega on na pojawianiu się kolejnych zmian łuszczycowych w zdrowych miejscach, które uległy urazowi, np. w wyniku zadrapania. Czasami dyskomfort pacjenta potęguje osłabienie i wypadanie włosów. Łuszczyca jest zaliczana również do chorób psychosomatycznych. Pojawieniu się zmian skórnych sprzyjają czynniki genetyczne, urazy mechaniczne, niektóre leki, infekcje i stres. Zachwiana zostaje równowaga pomiędzy procesem odnowy a złuszczania naskórka. Keratynocyty, czyli komórki skóry właściwej, mnożą się zbyt szybko, w wyniku czego dochodzi do odwarstwiania się naskórka i tworzenia dużych łusek w postaci białych lub srebrnych obszarów. Proces ten przebiega w ciągu zaledwie kilku dni zamiast około czterech tygodni. Jednocześnie rozrastają się również naczynia krwionośne. Łuszczycą nie można się zarazić.
Jak często występują wskazania do leczenia łuszczycy skóry głowy?
Łuszczyca to dość często spotykana choroba, zaś łuszczyca skóry głowy występuje aż u 8 na 10 pacjentów z rozpoznaną łuszczycą. Pierwsze objawy mogą pojawić się w zasadzie w każdym wieku, choć najczęściej występują u osób poniżej 40. roku życia. Zwykle w tej grupie chorych zmiany łuszczycowe są rozległe i często nawracają. Jednak i u pacjentów w późniejszym wieku, między 50. a 70. rokiem życia, może wystąpić łuszczenie się skóry. Zazwyczaj w tym przypadku zmiany chorobowe są mniej zaawansowane; mogą ustępować na okres kilku miesięcy czy też lat.
Jakie są objawy łuszczycy skóry głowy?
Do jej podstawowych objawów zalicza się podrażnienie, stan zapalny i zgrubienie naskórka, a także zmiany skórne, które przypominają łupież i dlatego też są z nim mylone. Martwe komórki nawarstwiają się, przybierając postać twardych łusek. Łuszczyca skóry głowy zwykle rozwija się bardzo szybko i może występować zarówno na obszarze pokrytym włosami, jak też rozprzestrzeniać się w kierunku czoła, uszu lub karku. W tym samym czasie zmiany mogą pojawiać się na innych częściach ciała – na kolanach, łokciach i przedramionach oraz lędźwiowym odcinku kręgosłupa. Wraz z upływem czasu drobne skupiska łuszczycy przekształcają się w większe wykwity (tzw. tarczki) o wielkości nawet kilku centymetrów. Z reguły zmianom łuszczycowym towarzyszą objawy bólowe i dotkliwy świąd, a drapanie tylko je dodatkowo zaognia.
Jakie są rodzaje łuszczycy skóry głowy?
Leczenie łuszczycy skóry głowy dotyczy zmian zlokalizowanych na owłosionej skórze głowy. Jest to jedna z kilku postaci łuszczycy, natomiast nie wyróżnia się poszczególnych odmian łuszczycy skóry głowy. Można natomiast określić stopień nasilenia łuszczycy skóry głowy, posługując się skalą PSSI (Psoriasis Scale Severity Index), określającą stopień nasilenia rumienia, nacieku i łuski.
Czynniki ryzyka:
Leczenie łuszczycy skóry głowy to rozwiązanie problemu zmian łuszczycowych w obrębie skóry owłosionej głowy. Tymczasem pojawienie się tego schorzenia zależy od wielu czynników ryzyka:
- czynniki genetyczne;
- zaburzenia i zmiany hormonalne;
- ciężkie stany zapalne;
- przewlekłe infekcje (m.in. zapalenie zatok, przerośnięte migdałki, próchnica, nawracające zapalenie pęcherza, przydatków bądź też pęcherzyka żółciowego);
- ostre infekcje bakteryjne (np. angina paciorkowcowa);
- ostre infekcje wirusowe (np. ospa, odra, różyczka, półpasiec);
- niektóre chory przewlekłe (np. cukrzyca lub dna moczanowa);
- urazy głowy;
- uszkodzenia lub podrażnienia skóry spowodowane m.in. nakłuciami, drapaniem, mechanicznym usuwaniem łuski z wykwitów łuszczycowych, ostrymi tkaninami, detergentami, farbami do włosów z amoniakiem, sztucznie barwionymi i perfumowanymi kosmetykami;
- niektóre środki farmakologiczne, np.: antybiotyki (tetracykliny), sterydy, β-blokery, leki hormonalne, preparaty stosowane w leczeniu malarii, niesteroidowe leki przeciwzapalne, leki zawierające salicylany, lit, interferon;
- zbyt intensywne leczenie (tzw. przeleczenie);
- otyłość;
- przewlekły lub ostry stres, wstrząs psychiczny;
- brak wystarczającej ilości snu;
- palenie papierosów i alkohol.
Zapobieganie łuszczycy skóry głowy:
Łuszczyca skóry głowy jest uwarunkowana genetycznie, dlatego nie ma sposobów zapobiegania jej powstawaniu. Osoby, których rodzice są zdrowi, mają prawdopodobieństwo zachorowania na poziomie 1-2%, natomiast gdy jeden rodzic choruje na łuszczycę – 10-20%, a w przypadku choroby obojga rodziców – nawet 50%.
W jaki sposób można leczyć łuszczycę skóry głowy?
Terapia zmian łuszczycowych na głowie koncentruje się na łagodzeniu objawów choroby, zapobieganiu powiększania się obszaru zajętego zmianami, a także wydłużeniu okresu remisji. Do leczenia łuszczycy skóry głowy stosuje się preparaty zewnętrzne i doustne, a także naświetlania promieniami UV, które wykazują również działanie przeciwzapalne. Dzięki temu można usunąć złuszczony naskórek i zahamować tempo jego rozrostu. W zaawansowanej postaci choroby podaje się dodatkowo leki immunosupresyjne. Często terapię wzbogaca się o retinoidy mające wpływ na różnicowanie komórek nabłonkowych. Łagodzenie objawów łuszczycy skóry głowy można ponadto uzyskać dzięki zastosowaniu infuzji tlenowej. Zabieg polega na wprowadzeniu do skóry skoncentrowanego tlenu za pomocą wysokiego ciśnienia. Działa to korzystnie przy zwalczaniu bakterii beztlenowych wywołujących m.in. zapalenie mieszka włosowego. Infuzja tlenowa przyspiesza procesy regeneracji i łagodzi stan zapalny. Poprawia się ukrwienie skóry i szybkość dostarczania składników odżywczych do mieszków włosowych. Korzystne efekty daje również stosowanie karboksyterapii skóry owłosionej głowy. Podawanie śródskórne medycznego dwutlenku węgla powoduje redukcję zmian łuszczycowych.
Ryzyko nawrotu:
Stan zapalny w obrębie skóry głowy długo się utrzymuje, niekiedy przez kilka lat, i często nawraca. Typowe bowiem dla łuszczycy jest to, że choroba przebiega z okresami zaostrzenia objawów i remisji.
