Leczenie bruksizmu

POLECANE ZABIEGI

Toksyna botulinowa w celach leczniczych

A&A Medycyna Estetyczna i Kosmetologia w Białymstoku jest Kliniką, w której leczy się bruksizm.

Leczenie bruksizmu to sposób na przerost mięśni żwaczy. Mianem bruksizmu określa się nadmierną, mimowolną aktywność mięśni żwaczy. Prowadzi ona do mocnego zaciskania zębów, tarcia nimi o siebie i zgrzytania, może występować zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy. Zgrzytanie czy zaciskanie zębów to często objaw tłumionej agresji charakterystyczny dla osób, które nie radzą sobie z nadmiernym stresem i złymi emocjami. Sytuacje stresowe powodują u nich wzmożone napięcie mięśni, co ma służyć rozładowaniu emocji. Bruksizm zalicza się do najczęściej występujących parafunkcji, czyli nieprawidłowych, utrwalonych i szkodliwych reakcji ruchowych żuchwy – są one powtarzane często i nieświadomie. Zazwyczaj problem ten pojawia się u młodych, głównie samotnych, ludzi, którzy zgrzytają zębami dwa razy częściej niż osoby mieszkające ze swoim partnerem pod jednym dachem.

Jak często występują wskazania do leczenia bruksizmu?

Ze statystyk prowadzonych przez stomatologów i ortodontów wynika, iż zaciskanie i zgrzytanie zębami dotyczy ponad 60 proc. dorosłych i około 30 proc. dzieci. 

Jakie są objawy bruksizmu?

Leczenie bruksizmu należy podjąć, zanim rozwiną się złożone oznaki schorzenia. Pierwszym objawem bruksizmu są bóle głowy lub twarzy, a także ból i sztywność żuchwy i otaczających mięśni. Występuje także szum i dyskomfort w uszach oraz nadwrażliwość zębów. Z czasem dochodzi do zmian w obrębie szczęki i żuchwy, szczękościsku, odsłonięcia szyjek zębów, jak również uszkodzenia przyzębia. W późniejszym stadium pojawiają się trzaski w stawach, stany zapalne i zwyrodnieniowe w stawach skroniowo-żuchwowych. Długotrwałe i zbyt mocne napięcie żwaczy powoduje ich przerost. W ten sposób następuje zmiana rysów twarzy, która staje się coraz bardziej kwadratowa.

Bruksizm nie tylko utrudnia życie, ale także powoduje zaburzenia czynnościowe i dysfunkcje układu stomatognatycznego. Zgrzytanie zębami niszczy zęby i zgryz, ponieważ nadmierny nacisk na zęby prowadzi do ich ścierania, rozchwiania i pękania szkliwa. Niekiedy skutkuje nawet złamaniami i wypadaniem zębów, gdyż szczęki zaciskają się wtedy nawet 10 razy silniej niż podczas gryzienia czegoś twardego. Przeciążenie emocjonalne prowadzi do nadmiernej aktywności mięśni poruszających żuchwą. Stają się one napięte i źle funkcjonują, mimo że mają prawidłową anatomię. 

Jakie są rodzaje bruksizmu?

Leczenie bruksizmu stosujemy w różnych odmianach tego schorzenia. Bruksizm dzienny (centryczny) cechuje zaciskanie zębów ze znaczną siłą. Natomiast bruksizm nocny (ekscentryczny) polega na mimowolnym zaciskaniu i zgrzytaniu zębami podczas snu. Ten typ bruksizmu zaliczany jest do tzw. parasomnii, czyli podgrupy zaburzeń snu. Zgodnie z inną klasyfikacją bruksizm dzieli się na pierwotny (idiopatyczny) i wtórny (jatrogenny), który niekiedy występuje u pacjentów z zaburzeniami snu oraz schorzeniami psychicznymi i neurologicznymi w czasie leczenia farmakologicznego. 

Czynniki ryzyka bruksizmu:

Leczenie bruksizmu to rozwiązanie problemu m.in. nadmiernie rozwiniętych mięśni żwaczy. Tymczasem pojawienie się tego schorzenia zależy od wielu czynników ryzyka:

• predyspozycje genetyczne;
• przewlekły stres;
• silne napięcie;
• zaburzenia lękowe (fobie, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, nerwice);
• nieumiejętność radzenia sobie w sytuacjach kryzysowych;
• wady zgryzu;
• braki w uzębieniu;
• źle dopasowane protezy, mosty lub koronki;
• nieprawidłowe kontakty na źle wyprofilowanych wypełnieniach;
• zespół Parkinsona;
• przebyte urazy głowy;
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych;
• krwotoki do mózgu;
• tężec;
• padaczka;
• zakażenia pasożytnicze;
• nawykowe, długotrwałe żucie gumy, bądź też żucie jednostronne;
• duża ilość napojów zawierających kofeinę;
• palenie papierosów;
• picie alkoholu;
• zażywanie narkotyków. 

Zapobieganie powstawaniu bruksizmu – jak opóźnić konieczność leczenia bruksizmu?

Bruksizmowi zapobiegają regularna kontrola i leczenie stomatologiczne, a także nauka radzenia sobie z sytuacjami stresowymi.

W jaki sposób można leczyć bruksizm?

Leczeniem bruksizmu zajmują się lekarze stomatolodzy i ortodonci, którzy zalecają stosowanie specjalnych nakładek lub szyny na zęby. Dzięki nim można zmniejszyć uczucie zaciskania i zgrzytania zębami, a w związku z tym zapobiegać dalszym uszkodzeniom zębów i konsekwencjom zdrowotnym. Jeśli bruksizm stanowi objaw problemów emocjonalnych, warto podjąć terapię oraz poszukać źródeł stresu i skutecznych metod radzenia sobie z przewlekłym napięciem czy niepokojem. Do innych metod wspomagających leczenie należą masaże rozluźniające żuchwę i żwacze, jak też nauka relaksacji. W ostatnich latach coraz częściej stosuje się ostrzykiwanie napiętych mięśni toksyną botulinową typu A. Zabieg powoduje osłabienie mięśni na okres 4−6 miesięcy. 

Ryzyko nawrotu bruksizmu po leczeniu:

Niestety, bruksizm jest schorzeniem przewlekłym, o dużym ryzyku nawrotów. Na szczęście regularne leczenie bruksizmu w postaci zabiegów z medycyny estetycznej znacząco zmniejsza dolegliwości bólowe, a także zgrzytanie zębami i łagodzi kwadratowe rysy twarzy. Bruksizm może też mieć charakter przejściowy i wraz z ustąpieniem czynnika stresogennego nie musi więcej się pojawiać.

Polecane zabiegi w leczeniu bruksizmu:

• toksyna botulinowa w celach leczniczych.