Leczenie łojotoku skóry głowy

POLECANE ZABIEGI

Toksyna botulinowa w trychologii

A&A Medycyna Estetyczna i Kosmetologia w Białymstoku jest Kliniką, w której rozwiązuje się problem łojotoku skóry głowy (nadmierne przetłuszczanie skóry głowy, łzs, łojotokowe zapalenie skóry, nadmierne przetłuszczanie skóry głowy, przetłuszczające się włosy, „tłuste” włosy).

Łojotok skóry głowy wynika z nadaktywności gruczołów łojowych, którą likwidujemy za pomocą zabiegów trychologicznych oraz toksyny botulinowej.

Łojotok może być bezpośrednim skutkiem zakażenia drożdżakami (głównie Pityrosporum ovale), które nie wywołują objawów chorobowych na zdrowej skórze. Grzyby te są niebezpieczne jedynie dla osób z podatnością na łojotok. Skłonności do nadmiernego wydzielania sebum mają podłoże genetyczne. Niektórzy specjaliści za przyczynę powstawania łojotoku uważają nadaktywność gruczołów łojowych i nieprawidłowy skład produkowanego przez nie łoju. Najczęściej do nadaktywności gruczołów łojowych dochodzi na skutek zaburzeń w wydzielaniu hormonów (androgeny i progesteron), nieprawidłowej pracy układu immunologicznego i chorób układu nerwowego, a także pod wpływem diety bogatej w tłuszcze zwierzęce i węglowodany, stresu czy przewlekłych zaparć. Do innych czynników mających wpływ na pracę gruczołów łojowych zalicza się m.in.: temperaturę otoczenia (im wyższa, tym większa produkcja sebum – wydzielanie łoju zwiększa się o 10 proc. co 1°C), fizjologiczny profil produkcji łoju (najwięcej sebum gruczoły produkują pomiędzy godziną 10.00 a 11.00 w południe, a najmniej w godzinach 4.00–6.00 rano), okolicę ciała (największa ilość gruczołów łojowych znajduje się na tułowiu, klatce piersiowej i w środkowej części twarzy, czyli tzw. strefie T) oraz niedobór witamin B₂, B₆ i A. Równie ważną rolę odgrywa wiek – bezpośrednio po narodzinach wydzielanie łoju jest bardzo duże, zmniejsza się po upływie pół roku, następnie wzrasta w okresie dojrzewania i ponownie obniża się około 40. roku życia (u kobiet w okresie menopauzy właściwie zanika).
Pierwszym łatwo zauważalnym objawem łojotoku skóry głowy są przetłuszczone włosy, które po myciu dość szybko zlepiają się w strąki. Schorzeniu czasami towarzyszy łupież, zmiany zapalne skóry głowy i świąd. Łojotok skóry głowy powoduje łysienie – włosy wypadają najpierw w kątach czołowych, jednak z czasem proces łysienia obejmuje całą powierzchnię szczytu głowy. Schorzenie to może prowadzić do chorób owłosionej skóry głowy (łupież łojotokowy), skóry gładkiej (trądzik i trądzik różowaty) i łojotokowego zapalenia owłosionej skóry głowy, czyli schorzenia o przewlekłym charakterze i nawrotowym przebiegu. Choroba ta, zaliczana do grupy chorób łojotokowych, objawia się nasilonym złuszczaniem naskórka, zmianami zapalnymi, grudkami i wysiękami. Podrażnienia i złuszczanie skóry są wynikiem nadmiernej produkcji łoju. W przebiegu łojotokowego zapalenia skóry głowy często pojawia się rumień i złuszczanie otrębiaste, a czasami strupy i świąd skóry głowy. Choroba może przenosić się na skórę za uszami, na czole i fałdzie nosowo-policzkowym oraz w okolicach brwi. Czasami łojotokowe zapalenie skóry powoduje pojawienie się zmian skórnych i świądu w przewodach słuchowych. W ciężkich przypadkach dochodzi do utworzenia się grubej warstwy łuski na skórze głowy.

Jakie czynniki zwiększają ryzyko wystąpienia łojotoku skóry głowy?

• drożdżopodobny grzyb Pityrosporum ovale;
• nieprawidłowości i zaburzenia pracy układu immunologicznego;
• zaburzenia hormonalne (nadmiar androgenów i progesteronu);
• predyspozycje genetyczne;
• choroby neurologiczne (choroba Parkinsona, jamistość rdzenia, porażenie nerwu twarzowego);
• zaburzenia psychiczne (depresja, stosowanie leków psychotropowych);
• zapalenie trzustki;
• zakażenie wirusem HIV;
• choroby nowotworowe, przewodu pokarmowego i oddechowego;
• urazy głowy;
• zaburzenia przemiany materii;
• nieodpowiednie odżywianie się;
• alkoholizm;
• brak higieny osobistej;
• zbyt wysoka lub niska temperatura otoczenia;
• zanieczyszczenie środowiska;
• nadmierny stres;
• przemęczenie i osłabienie organizmu w okresie wiosennym i jesiennym.

W jaki sposób można pozbyć się łojotoku skóry głowy?

Aby wygasić stan zapalny i/lub wyeliminować bakterie odpowiedzialne za zaburzenie pracy gruczołów łojowych, stosuje się preparaty o działaniu antybakteryjnym, antygrzybiczym i przeciwzapalnym, np. antybiotyki i sterydy miejscowe. Odpowiednio dobrane dermokosmetyki również pomagają w gaszeniu ogniska choroby i wyciszenia jej objawów. Oprócz przyjmowania leków i terapii zaleconej przez dermatologa, należy przestrzegać zasad higieny i właściwie pielęgnować skórę głowy, unikając wysuszających lub tłustych i zatykających pory kosmetyków. Żeby nie pobudzać gruczołów łojowych do pracy, najlepiej myć włosy w letniej wodzie. Warto również zrezygnować z suszenia włosów przy użyciu suszarki.

W Klinice A&A Medycyna Estetyczna i Kosmetologia w Białymstoku stosuje się następujące zabiegi:

• zabieg d’Arsonval z infuzją tlenową (infuzja tlenowa na nadmierny łojotok, zmniejszenie nadmiernego przetłuszczania się włosów infuzją tlenową);
• zabieg d’Arsonval z karboksyterapią (karboksyterapia na skórę głowy, zahamowanie przetłuszczania się włosów karboksyterapią);
• toksyna botulinowa (botox, botoks, botulina, toksyna botulinowa na przetłuszczające się włosy).