A&A Medycyna Estetyczna i Kosmetologia w Białymstoku jest Kliniką, w której leczy się łojotok skóry głowy.
Leczenie łojotoku skóry głowy to sposób na nadaktywność gruczołów łojowych. Niejednokrotnie prowadzi ona do łysienia. Łojotok może być skutkiem zakażenia drożdżakami (Pityrosporum ovale), które są niebezpieczne jedynie dla osób z podatnością na łojotok. Skłonność do nadprodukcji sebum ma podłoże genetyczne. Za przyczynę łojotoku uważa się ponadto nadaktywność gruczołów łojowych. Najczęściej wynika ona z zaburzeń hormonalnych (androgeny i progesteron), nieprawidłowej pracy układu immunologicznego i chorób neurologicznych, a także diety bogatej w tłuszcze zwierzęce i węglowodany, stresu czy też przewlekłych zaparć. Do innych czynników wpływających na pracę gruczołów łojowych zalicza się temperaturę otoczenia (wydzielanie łoju rośnie o 10% co 1°C), okolicę ciała (najwięcej gruczołów łojowych jest na tułowiu i w środkowej części twarzy) oraz niedobór witamin B2, B6 i A. Równie ważną rolę odgrywa wiek. Bezpośrednio po narodzinach wydzielanie łoju jest bardzo duże, zmniejsza się po pół roku, następnie wzrasta w okresie dojrzewania i ponownie spada około 40. roku życia.
Jak często występują wskazania do leczenia łojotoku skóry głowy?
Łojotok skóry głowy może wystąpić w każdym wieku, jednak najczęściej pojawia się u młodych mężczyzn. Częstość występowania schorzenia w populacji ogólnej według niektórych szacunków wynosi nawet 30%. Natomiast łojotokowe zapalenie skóry głowy dotyka około 1-3% populacji ogólnej, zaś wśród młodych ludzi w okresie dojrzewania – 3-5%. Zjawisko to wiąże się z nasiloną produkcją androgenów, które mają duży wpływ na czynność gruczołów łojowych.
Jakie są objawy łojotoku skóry głowy?
Leczenie łojotoku skóry głowy należy podjąć w sytuacji, gdy u pacjenta występują przetłuszczone włosy, które po myciu szybko zlepiają się w strąki. Schorzeniu czasami towarzyszy łupież, zmiany zapalne skóry głowy, a także świąd. Łojotok skóry głowy powoduje łysienie. Schorzenie to może prowadzić do chorób owłosionej skóry głowy (łupież łojotokowy), skóry gładkiej (trądzik i trądzik różowaty) i łojotokowego zapalenia owłosionej skóry głowy, czyli schorzenia o przewlekłym charakterze i nawrotowym przebiegu. Choroba objawia się nasilonym złuszczaniem naskórka, zmianami zapalnymi, grudkami, jak również wysiękami. Podrażnienia i złuszczanie skóry są wynikiem nadmiernej produkcji łoju. W przebiegu łojotokowego zapalenia skóry głowy często pojawia się rumień i złuszczanie otrębiaste, a czasami strupy i świąd skóry głowy. Choroba może przenosić się na skórę za uszami, na czole i fałdzie nosowo-policzkowym oraz w okolicach brwi. W ciężkich przypadkach dochodzi do utworzenia się grubej warstwy łuski na skórze głowy.
Jakie są rodzaje łojotoku skóry głowy?
Leczenie łojotoku skóry głowy stosujemy w różnych odmianach tego schorzenia:
- łojotok tłusty (suchy) – najczęściej występujący; polega na nadmiernej produkcji łoju przy jednoczesnym przesuszeniu naskórka z powodu odwodnienia (nieodpowiednia podaż kwasów tłuszczowych);
- łojotok oleisty – nadprodukcji sebum towarzyszy tłusta powierzchnia skóry; takie zjawisko najczęściej ma miejsce w łysieniu androgenowym i tłustej cerze, które wynikają z zaburzeń hormonalnych;
- łojotok płynny – nadmierna aktywność gruczołów łojowych współistnieje z nadczynnością gruczołów potowych; skóra sprawia wrażenie mokrej; ten typ łojotoku często występuję przy nadpotliwości innych obszarów ciała.
Czynniki ryzyka łojotoku skóry głowy:
Leczenie łojotoku skóry głowy to rozwiązanie problemu nadmiernego przetłuszczania się skóry głowy. Tymczasem pojawienie się tego schorzenia zależy od wielu czynników ryzyka:
- drożdżopodobny grzyb Pityrosporum ovale;
- nieprawidłowości i zaburzenia pracy układu immunologicznego;
- zaburzenia hormonalne (nadmiar androgenów i progesteronu);
- predyspozycje genetyczne;
- choroby neurologiczne (choroba Parkinsona, jamistość rdzenia, porażenie nerwu twarzowego);
- zaburzenia psychiczne (depresja, stosowanie leków psychotropowych);
- zapalenie trzustki;
- zakażenie wirusem HIV;
- choroby nowotworowe, przewodu pokarmowego i oddechowego;
- urazy głowy;
- zaburzenia przemiany materii;
- nieodpowiednie odżywianie się;
- alkoholizm;
- brak higieny osobistej;
- zbyt wysoka bądź też niska temperatura otoczenia;
- zanieczyszczenie środowiska;
- nadmierny stres;
- przemęczenie i osłabienie organizmu w okresie wiosennym i jesiennym.
Zapobieganie łojotokowi skóry głowy:
Mimo że łojotok skóry głowy ma często uwarunkowanie genetyczne, to jednak można zapobiegać nadmiernemu jego występowaniu, stosując odpowiednią dietę. Modyfikacja stylu odżywiania się powinna polegać na spożywaniu pokarmów zawierających dużą ilość białka, witamin i soli mineralnych, natomiast wyeliminować należy potrawy tłuste, wysoko przetworzone, bogate w węglowodany, z dużą ilością ostrych przypraw i używki. W miarę możliwości należy też unikać sytuacji stresowych.
W jaki sposób można leczyć łojotok skóry głowy?
Aby wygasić stan zapalny i/lub wyeliminować bakterie zaburzające pracę gruczołów łojowych, stosuje się preparaty antybakteryjne, antygrzybicze i przeciwzapalne, np. antybiotyki i sterydy miejscowe. Odpowiednie dermokosmetyki również wyciszają objawy choroby. Ponadto należy przestrzegać higieny i właściwie pielęgnować skórę głowy, unikając wysuszających bądź też tłustych i zatykających pory kosmetyków. Żeby nie pobudzać gruczołów łojowych, najlepiej myć włosy w letniej wodzie. Warto również zrezygnować z suszenia włosów suszarką. Zalecane jest poddanie się serii zabiegów trychologicznych z infuzją tlenową. Tlen zmniejsza ilość bakterii beztlenowych, ale także ogranicza pracę gruczołów łojowych stan zapalny. Dodatkowo dotlenia skórę i zwiększa jej elastyczność. Pobudza również krążenie w skórze, dzięki czemu dochodzi do poprawy jakości włosów i ograniczenia ich wypadania. Poprawę unaczynienia skóry owłosionej głowy, a więc i regenerację mieszków włosowych wraz z odrostem włosów uzyskujemy także dzięki karboksyterapii i mezoterapii mikroigłowej. Innym rozwiązaniem jest zastosowanie iniekcji z toksyną botulinową. Preparat ten podany w odpowiednim rozcieńczeniu hamuje łojotok.
Ryzyko nawrotu:
Niestety, łojotok skóry głowy jest schorzeniem przewlekłym, o dużym ryzyku nawrotów.