POLECANE ZABIEGI
Toksyna botulinowaA&A Medycyna Estetyczna i Kosmetologia w Białymstoku jest Kliniką, w której leczy się bruksizm.
Leczenie bruksizmu to sposób na przerost mięśni żwaczy. Mianem bruksizmu określa się nadmierną, mimowolną aktywność mięśni żwaczy. Prowadzi ona do mocnego zaciskania zębów, tarcia nimi o siebie i zgrzytania, może występować zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy. Zgrzytanie czy zaciskanie zębów to często objaw tłumionej agresji charakterystyczny dla osób, które nie radzą sobie z nadmiernym stresem i złymi emocjami. Sytuacje stresowe powodują u nich wzmożone napięcie mięśni, co ma służyć rozładowaniu emocji. Bruksizm zalicza się do najczęściej występujących parafunkcji, czyli nieprawidłowych, utrwalonych i szkodliwych reakcji ruchowych żuchwy – są one powtarzane często i nieświadomie. Zazwyczaj problem ten pojawia się u młodych, głównie samotnych, ludzi, którzy zgrzytają zębami dwa razy częściej niż osoby mieszkające ze swoim partnerem pod jednym dachem.
Jak często występują wskazania do leczenia bruksizmu?
Ze statystyk prowadzonych przez stomatologów i ortodontów wynika, iż zaciskanie i zgrzytanie zębami dotyczy ponad 60 proc. dorosłych i około 30 proc. dzieci.
Jakie są objawy bruksizmu?
Leczenie bruksizmu należy podjąć, zanim rozwiną się złożone oznaki schorzenia. Pierwszym objawem bruksizmu są bóle głowy lub twarzy, a także ból i sztywność żuchwy i otaczających mięśni. Występuje także szum i dyskomfort w uszach oraz nadwrażliwość zębów. Z czasem dochodzi do zmian w obrębie szczęki i żuchwy, szczękościsku, odsłonięcia szyjek zębów, jak również uszkodzenia przyzębia. W późniejszym stadium pojawiają się trzaski w stawach, stany zapalne i zwyrodnieniowe w stawach skroniowo-żuchwowych. Długotrwałe i zbyt mocne napięcie żwaczy powoduje ich przerost. W ten sposób następuje zmiana rysów twarzy, która staje się coraz bardziej kwadratowa.
Bruksizm nie tylko utrudnia życie, ale także powoduje zaburzenia czynnościowe i dysfunkcje układu stomatognatycznego. Zgrzytanie zębami niszczy zęby i zgryz, ponieważ nadmierny nacisk na zęby prowadzi do ich ścierania, rozchwiania i pękania szkliwa. Niekiedy skutkuje nawet złamaniami i wypadaniem zębów, gdyż szczęki zaciskają się wtedy nawet 10 razy silniej niż podczas gryzienia czegoś twardego. Przeciążenie emocjonalne prowadzi do nadmiernej aktywności mięśni poruszających żuchwą. Stają się one napięte i źle funkcjonują, mimo że mają prawidłową anatomię.
Jakie są rodzaje bruksizmu?
Leczenie bruksizmu stosujemy w różnych odmianach tego schorzenia. Bruksizm dzienny (centryczny) cechuje zaciskanie zębów ze znaczną siłą. Natomiast bruksizm nocny (ekscentryczny) polega na mimowolnym zaciskaniu i zgrzytaniu zębami podczas snu. Ten typ bruksizmu zaliczany jest do tzw. parasomnii, czyli podgrupy zaburzeń snu. Zgodnie z inną klasyfikacją bruksizm dzieli się na pierwotny (idiopatyczny) i wtórny (jatrogenny), który niekiedy występuje u pacjentów z zaburzeniami snu oraz schorzeniami psychicznymi i neurologicznymi w czasie leczenia farmakologicznego.
Czynniki ryzyka bruksizmu:
Leczenie bruksizmu to rozwiązanie problemu m.in. nadmiernie rozwiniętych mięśni żwaczy. Tymczasem pojawienie się tego schorzenia zależy od wielu czynników ryzyka:
- predyspozycje genetyczne;
- przewlekły stres;
- silne napięcie;
- zaburzenia lękowe (fobie, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, nerwice);
- nieumiejętność radzenia sobie w sytuacjach kryzysowych;
- wady zgryzu;
- braki w uzębieniu;
- źle dopasowane protezy, mosty lub koronki;
- nieprawidłowe kontakty na źle wyprofilowanych wypełnieniach;
- zespół Parkinsona;
- przebyte urazy głowy;
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych;
- krwotoki do mózgu;
- tężec;
- padaczka;
- zakażenia pasożytnicze;
- nawykowe, długotrwałe żucie gumy, bądź też żucie jednostronne;
- duża ilość napojów zawierających kofeinę;
- palenie papierosów;
- picie alkoholu;
- zażywanie narkotyków.
Zapobieganie powstawaniu bruksizmu – jak opóźnić konieczność leczenia bruksizmu?
Bruksizmowi zapobiegają regularna kontrola i leczenie stomatologiczne, a także nauka radzenia sobie z sytuacjami stresowymi.
W jaki sposób można leczyć bruksizm?
Leczeniem bruksizmu zajmują się lekarze stomatolodzy i ortodonci, którzy zalecają stosowanie specjalnych nakładek lub szyny na zęby. Dzięki nim można zmniejszyć uczucie zaciskania i zgrzytania zębami, a w związku z tym zapobiegać dalszym uszkodzeniom zębów i konsekwencjom zdrowotnym. Jeśli bruksizm stanowi objaw problemów emocjonalnych, warto podjąć terapię oraz poszukać źródeł stresu i skutecznych metod radzenia sobie z przewlekłym napięciem czy niepokojem. Do innych metod wspomagających leczenie należą masaże rozluźniające żuchwę i żwacze, jak też nauka relaksacji. W ostatnich latach coraz częściej stosuje się ostrzykiwanie napiętych mięśni toksyną botulinową typu A. Zabieg powoduje osłabienie mięśni na okres 4−6 miesięcy.
Ryzyko nawrotu bruksizmu po leczeniu:
Niestety, bruksizm jest schorzeniem przewlekłym, o dużym ryzyku nawrotów. Na szczęście regularne leczenie bruksizmu w postaci zabiegów z medycyny estetycznej znacząco zmniejsza dolegliwości bólowe, a także zgrzytanie zębami i łagodzi kwadratowe rysy twarzy. Bruksizm może też mieć charakter przejściowy i wraz z ustąpieniem czynnika stresogennego nie musi więcej się pojawiać.
